Al een paar nachten slaap ik erg slecht. Deels door de pijn en het hoesten, maar ook deels door het malen.
Behalve ziek zijn, word ik ook met mijn neus op een paar onaangename feiten gedrukt.
Het komt in de buurt van: In moeilijke tijden leert men zijn vrienden kennen.
Nou.. niet alleen de vrienden... En dat stemt me niet tot vertrouwen in de toekomst. En liet me een terugblik in het verleden zien.
Maakt me daarbovenop verdrietig en bezorgd.
Om half 3 vanaacht CBD druppels genomen, daar een uur op geslapen. Vervolgens af en toe wat dutjes, tussendoor liggen lezen.
Werd denk ik ergens tegen negenen wakker.
Vanmorgen voorzichtig gedoucht onder lauw-koud water. Dat deed zo een pijn aan mijn huid. Die voelt aan als verbrand of, als je het wel eens hebt gehad: gordelroos. Maar dan van kruin tot tenen.
Maar wel lekker even opgefrist.
Vandaag zou ik ook mijn leidinggevende moeten bellen, daar zag ik vreselijk tegenop.
Vanmorgen las ik jullie lieve berichtjes, appte vriendin hoe het ging en ook een collega. En toen brak er iets.
Dikke tranen bleven maar over mijn wangen rollen.
Tot die tijd alleen maar bezig met overleven, geen traan gelaten, alleen maar knokken. Weer!
Geen diep uitstromend verdriet, maar alleen maar die dikke tranen, die uit mijn ogen bleven rollen.
Leidinggevende een app gestuurd, dat het me niet ging lukken vandaag. Na diep nadenken en veel moed verzamelen.
Daarna op de bank gaan liggen. Een pakje oreganotoastjes geknabbeld.
Tegen tweeën ging lief brood maken en vroeg zowaar wat ik wilde op mijn brood.
De afgelopen dagen heb ik zo goed als.. voor mezelf moeten zorgen. Ehm... er werd wel gevraagd of ik ook een tosti wilde. Maar nee, die wilde ik niet, dus kreeg ik niets.
Na het lunchen liggen slapen. Wilde net naar toilet gaan toen dochter belde.
Poessie heeft echt heel de dag op schoot gelegen, met zijn kopje steeds plat tegen me aangedrukt.
Wat Arizona tea met himalayazout en dubbele magnesiumpillen genomen, begin veel krampen weer te krijgen in benen.
Lief gevraagd wat met eten te doen?
Wat ik wilde? Lasagne??? Dat ging 'm niet worden, maar hij ging wel om boodschappen.
Morgen maakt ie lasagne, vandaag k&k bami met gebakken ei.
Ik vermoedde het al aan de geluiden die uit de keuken kwamen... Tja, is mijn beroep.. mijn vak.. Dus hoorde dat alles veel te hoog stond en dat er niet in de pan geroerd werd.
Kreeg dus een ei op mijn bord dat aan de onderkant zwart was, aan de bovenkant donkerbruin, helemaal hard en de dooier met allemaal van die witte belletjes erin. De bami was hard en droog gebakken, met bruine korst.
Zeer teleurgesteld heb ik gezegd dat ik dat niet zou eten.
Heeft ie weer de hele tijd op zijn telefoon staan klooien ipv op het eten te letten. Zéér sterk vermoeden.
Heeft ie wel nieuw voor me gemaakt. Zag er beter uit, maar geen groente erbij, geen pinda- of andere saus. Gewoon zo droog.
Ik zet mijn cliënten iedere dag heel wat beters voor. Bijna restaurant/hotel gehalte. Ik zou op 't matje worden geroepen als ik ze dit zou voorschotelen.
Kreeg ik zonet nog wel een schaaltje vla, welke ik zelf nog had meegenomen vorige week. Had de beestjes verzorgd. Zoals ik gewoon ook nu iedere avond deed, soms bijna kruipend door de tuin. Nu dik onder de paramollen.
Het gaat iets beter ook.
Minder benauwd, wel kortademig, door de mollen minder pijn. En koel buiten, doet ook prettig aan. Lopen gaat nog steeds moeilijk.
Wel nog steeds diepe hoest, waarvan ik bijna van mijn stokkie ga. Zwart voor mijn ogen.
Maar merk wel vooruitgang.
Hopen dat dat zo blijft. Steeds iedere dag een stukje beter.
Moeder Kloek is al een week weer erg broeds, komt het leghok niet meer uit. Heb er al een paar keer zo goed en kwaad 't ging, uit gemieterd de afgelopen dagen en eieren verwijderd.
Vandaag heb ik haar eruit gesleurd, in de tuin gezet, het leghok met de open kant tegen de dichte muur gezet. Ze werd niet gooooooooed!
Toen de pieperts op stok gingen, heb ik moeders ook in het nachthok gegooid en de deur achter haar dicht geknald.
Moet maar afgelopen zijn nu.
Ze heeft kuikens, 10 weken zijn ze nu, en die hamert ze de kop in. Er komen niet nog meer kuikens, dus ze went er maar aan.
Een kluit kuikens met Tante Zusje, op de ene foto. En broer en zus.
Vlak daarvoor liepen ze zij aan zij, zag je goed het verschil, maar tegen dat ik m'n camera had... noppes.
Ik ga nog heel even een stukje lezen, en vandaag direct CBD drups innemen en hopen dat ik vannacht eens goed slaap.
Dat werkt wel mee aan het herstel.
