sonfeyz's Journal, 24 Jul 16

tam olarak psikolojik olduğunu düşünüyorum..çevremde bu şekilde olmayıp normal kilosunda olan insanlar var.aramızdaki fark ben duygusal depremlerde yemeğe sığınıyorum onlar için ise yemek yemek sadece bi ihtiyaç.yani sorun bizde :) :) 

Kesinlikle duygusal besleniyoruz....kimi mutlu olunca yiyo kimi de keyifsiz oldugunda...aslinda yemek sadece bedensel bir ihtiyactir...biraz kultur ve toplumsal ogretiler...cocukken basardik diye cikolata seker verilmesi bile mutlulukla tatliyi iliskilendirmemizi sagliyor...o yuzden ozellikle cocuklari yemekle odullendirmemeli. 

evet bizim için artık geç elizden geldiği kadar buna hakim olmaya çalışıyoruz bizden sonraki nesil için bu temel oluşturulmalı ama halk çok cahil o da biraz zor. 

Aynen ve malesef...rafine seker ve yemek uzerine kurulmus hayatlar...hayatta kalmak icin yiyen pek az...mutlu olmak icin yiyoruz zevk icin yoyoruz acimizi dindirmek icin yiyoruz...peki hareket ne demek hayatimizda??! Spor:: o kadar hareketsiz bi yasamimiz var ki yediklerimizi yakmak icin anlamsiz hareketler yapiyoruz... insan dogal bir varliktir beslenir yasayarak besinleri eritir.. nerde kaldi dogalligimiz...